string(9) "financien"
string(25) "contact-met-kleinkinderen"
string(8) "kinderen"
string(25) "contact-met-kleinkinderen"
string(23) "procedure-echtscheiding"
string(25) "contact-met-kleinkinderen"
string(14) "relatie-emotie"
string(25) "contact-met-kleinkinderen"
Contact grootouders en kleinkind bij scheiding
Leestijd: 6 minutenBij een echtscheiding staan ouders en kinderen centraal. Grootouders hebben het nakijken. Onterecht, vindt Plus magazine, en ging op onderzoek uit. En wat blijkt? Voor 53% van de grootouders verandert het contact met de kleinkinderen na een scheiding, vaak in negatieve zin. Terwijl opa en oma juist continuïteit kunnen bieden als de wereld van de kleinkinderen instort.
‘Ik stuur nog wel kaarten met verjaardagen en Kerstmis, maar ik krijg geen respons. We weten ook niet of de kleinkinderen de post in handen krijgen’, schrijft grootmoeder Chantal de Groot* aan Plus Magazine. ‘Het gemis doet pijn.’
‘Ons contact met de kleinkinderen is er natuurlijk niet beter op geworden’, schrijft Jettie Verschoor*. ‘We zien ze wel eens als het ‘t weekend van mijn zoon is, maar de ‘warmte’ van vroeger is er niet meer.’
Chantal en Jettie zijn niet de enigen. Van de grootouders voor wie het contact met hun kleinkind(eren) na een echtscheiding verandert, ziet 56% hun kleinkind of kleinkinderen minder vaak. 12% ziet ze zelfs helemaal nóóit meer.
Grootouders die hun kleinkinderen nooit meer mogen zien, leven naar eigen zeggen ‘in een hel’, zo blijkt uit de brieven die Plus Magazine ontving.
Ze proberen een glimp van hun kleinkind op te vangen, via de website van de school, of door bij het schoolplein te gaan kijken tijdens het speelkwartier. Ondanks het verbod op contact blijven ze vaak kaartjes sturen of een cadeautje op de verjaardag, ook al komt dat veelal weer terug.
Else-Marie van den Eerenbeemt is als familietherapeut bij veel echtscheidingen betrokken geweest. In de situatie dat grootouders hun kleinkind niet meer mogen zien, ondersteunt zij ‘grootouderlijke ongehoorzaamheid’ van harte: ‘Niets is zo fataal als passiviteit. Blijf examens volgen, blijf verjaardagen volgen, kaarten sturen en blijf zeggen ‘oma wil je graag zien’. Ik hoor toch regelmatig kleinkinderen zeggen: ‘Ik mocht oma niet zien, de cadeautjes die ze stuurde werden teruggestuurd, maar ze dacht wél aan mij.’ Laatst sprak ik een oma die niet was uitgenodigd op het huwelijk van haar kleindochter en die zei toen tegen die kleindochter: ‘Mag ik dan samen met jou de jurk gaan uitzoeken?’ En dat hebben ze gedaan. Ik vond het groots.”
*In verband met de privacy is op verzoek van betrokkene de naam veranderd.
Heb je vragen? Bel (gratis) of mail ons!
Bel ons op 0800 – 88 99 000 (gratis) voor een vrijblijvend gesprek of neem contact met ons via het contactformulier. Wij helpen je graag.